ಒಲವ ಚೇತನ

ಕನಸಿನ ನೆನಪನಿಡು,
ಒಲವಿನ ಮುದ್ರೆ ಕೊಡು
ನನ್ನ ಈ ಮನದ ಮಂದಿರಕ್ಕೆ ನೀ, ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡು
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣು ಇಡು
ಕಾವ್ಯಕ್ಕೆ ಸ್ವರವ ಕೊಡು
ದಣಿದ ಈ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ನೀ, ನಿನ್ನ .. ಪ್ರೀತಿ ಕೊಡು

ಬದುಕಿನ ನೋವುಗಳಾ ನಾ ತೊರೆದೆ...
ನಿನ್ನ ಈ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಹಾತೊರೆದೆ.....

।।ಕೇಳು ನನ್ನೊಲವೇ ... ನೀ.. ನನ್ನ ಚೇತನ  ...
ಕೇಳು ನನ್ನೊಲವೇ ....  ನೀ.. ನನ್ನ ಜೀವನ ....।।

ಸಂಗೀತದ ಸ್ವರಕೆ ನೀ ಪದಗಳಾದೆ ..
ಮನದ ಮಂದಿರಕೆ ನೀ ದೇವನಾದೆ ..

।।ಕೇಳು ನನ್ನೊಲವೇ ... ನೀ.. ನನ್ನ ಚೇತನ  ...
ಕೇಳು ನನ್ನೊಲವೇ ....  ನೀ.. ನನ್ನ ಜೀವನ ....।।

ನನ್ನ ಬಾಳಿನ ರಂಗು ನೀ ಆದೆ ..
ನನ್ನ್ನ ಕಣ್ಣ ಬೆಳಕು ನೀ ಆದೆ ...

।।ಕೇಳು ನನ್ನೊಲವೇ ... ನೀ.. ನನ್ನ ಚೇತನ  ...
ಕೇಳು ನನ್ನೊಲವೇ ....  ನೀ.. ನನ್ನ ಜೀವನ ....।।

ಒಲವೇ.... ಒಲವೇ....ನನ್ನೊಲವೆ ನನ್ನ ಚೈತನ್ಯ
ನನ್ನ ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಸೆಲೆಯೇ ನೀ ಆದೆ...

ಬಾಳು

ಮುಳುಗುತಿರುವ ಈ ಜೀವನಕೆ, ನೀ ನೌಕೆಯಾದಂತೆ...
ಬರಿದಾದ ಬಾಳಿಗೆ, ತಂಗಾಳಿಯ ನೀ ತಂದಂತೆ
ಉಸಿರಿರದ ಜೀವಕೆ ಉಸಿರನ್ನು ನೀ ತಂದಿರುವೆ,
ಖಾಲಿ ಹೃದಯಕೆ ವರವಾಗಿ ಬಂದಿಹೆ...

ಹೆಸರಿರದ ನಂಟಿಗೆ , ಜೊತೆಯಾಗಿ ಸಾಗಿಹೆ....
ಕತ್ತಲಿಂದ ಬೆಳಕಿನೆಡೆಗೆ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಸುಮ್ಮನೆ ...
ಹಸಿರಾಗಿಸಿ, ಹೃದಯಕೆ ತಂಪನ್ನು ಚೆಲ್ಲಿಹೆ...
ನೀನಾದೆ  ಬಾಳಿಗೆ, ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಚಂದ್ರಿಕೆ ..

ನೀ ಇದ್ದರೆ  ದೂರ, ಪ್ರತಿಬಿಂಬವೂ ದೂರ, ಹೀಗೇತಕೆ ಹೇಳು?
ಮರುಭೂಮಿಯ ತರದಿ, ಬಾಳಿನ ಈ ಸಾರ  ಹೀಗೇತಕೆ ನನಗೆ ತಿಳಿಯದು?
ನೋವಿನ ಸರಮಾಲೆಗಳೇ, ಅಪಸ್ವರದ ಶೃತಿಯ ಮಿಡಿತಗಳೇ...
ಆದರೂ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ಜೀವವ ತುಂಬಿಹೆ ನೀ ....

ನನ್ನಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನೇ ಬದುಕಿಸಿ, ಪ್ರೀತಿಯ ಚಿಗುರೊಡೆಸಿ,
ಹೋದ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಕಾಣುವೆ ನೋವಲ್ಲೂ ನಗುವನು
 
ಮೋಡದ ಮಳೆ ಹನಿಗಳು, ಸಾಗರದ ಅಲೆಗಳ ತರದಿ,
ಅಡಗಿಸಿಹೆ ನಾ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಂಡಾರವನು,
ನಗಿಸುವ ಆ ಕಲೆಯ, ಸ್ನೇಹದ ಆ ಬಲೆಯ ನಾ ಕಂಡೆನು
ಪ್ರೇಮದ ಆ ಮೋಡಿಗೆ ನಾ ಸಿಲುಕಿಹೆನು

ನಾ ನಡೆವ ಹಾದಿಗೆ, ಹೂವೇ ನೀ ಆಗಿಹೆ
ಆಗಲೂ, ತಿಳಿಯದೆ ಹೋದೆನು ನಾ ನಿನ್ನಿರುವಿಕೆಯನು 

ಬೆಳಕೇ ಬೆಳಕೇ

ಬೆಳಕೇ ಬೆಳಕೇ ಹೇ ಕಣ್ಣ ಬೆಳಕೇ
ದಾರಿಯ ತೋರಿಸು ನೀ ... ಅವಳ ಕಡೆಗೆ
ಕಳೆದು ಹೋಗಿರುವೆ ನಾ ... ಅವಳ ಒಳಗೆ
ಗೊಂದಲವಾಗಿದೆ ಮನವು ಏನು ತಿಳಿಯದೆ ....

ಅವನ ಹೃದಯ ಬಡಿತಕೆ ನನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆ ಸಪ್ಪಳ ಸೇರಿರಲಿ
ಸಾವಿನೆಡೆಗೆ ಸುಳಿದಿಹ ಮನವನು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಬಂದು ಉಳಿಸಲಿ ...

ನಾನು ಈಗ ಮೂಕ ಪ್ರೇಮಿ,
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ನನಗೆ ಈ ಭೂಮಿ,
ಬೆಂಕಿ ಉರಿಯ ನಡುವೆ ನನ್ನ ನೀನು ಹೇಗೆ ನೋಡುವೇ?
ಬೆಂಕಿಯ ಉರಿಯನು ಒಲವಿನಿಂದ ನಾ ಗೆಲ್ಲುವೆ...
ಈ ಕಾಡಿನ ಕಪ್ಪು ಲೋಕದಿ ನನ್ನ ನೀನು ಹೇಗೆ ಪಡೆಯುವೆ?

ನೀನು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ವರೂಪ
ನಾನು ಈಗ ಗೊಂದಲದ ಪ್ರತಿರೂಪ
ಏಕೆ ನೀ ನನ್ನನ್ನು ಒಲವಿನಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿಹೆ ?
ನೋವಿನ ಪ್ರೀತಿಯ ಏಕೆ ನೀ ನನಗೆ ನೀಡಿದೆ ?
ನೋವಿನ ಅರಿವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪಿಗೇಕೆ ಶಿಕ್ಷೆಯ ನೀಡುವೆ?