Cricket ಹುಚ್ಚು

ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಅತಿಶಯೋಕ್ತಿ ಅಲ್ಲವೇನೋ
ಹುಚ್ಚೆಂದರೂ ತಪ್ಪಲ್ಲವೇನೂ
ನನ್ನ ಹುಡುಗನ ಮಧುರ ಒಲವು
ನಾನ್ನಲ್ಲ ಎಂದರೆ ನಂಬುವಿರೋ ಏನೋ?

ಆ ಹಳೆಯ ನೆನಪಿಗೆ ಆ ಸವಿಯಾದ ಪಯಣ
ಹೊಡೆತ ತಿಂದ ಆ ಏಟುಗಳ ಸ್ಮರಣ
ತಿಂದ ಊಟ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಜೀರ್ಣ
ಏನು ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕಾರಣ?

ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಂಘದಲ್ಲಿ ಅವನಾದ ಹೀರೋ
ಬೇರೆಯೆಲ್ಲಾ ಆಯ್ತು ಝೀರೋ ದೊಡ್ಡ ಝೀರೋ
ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿಳಿಯದ ಆಕರ್ಷಣೆ
ಭೂಮಿ ಆಕಾಶದ ಮಧ್ಯೆ ಸಂಘರ್ಷಣೆ

ಸ್ವರ್ಗದ ಮಡಿಲೇನೋ ಎಂಬ ಭಾವನೆ
ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅನುಕರಣೆ
ಅದೇ ಪ್ರಪಂಚದ ಪೀಠಾಧಿಪತಿ ಇವ
ಮುಗ್ದ ಮನಸಿನ ಚಂಚಲ ಭಾವ

ಕೈಲಿ ಹಿಡಿದ ಆ ದಾಂಡು
ಬೀಸಿ ಬರುವ ಆ ಚೆಂಡು
ಆಗ ಪ್ರಪಂಚವಿತ್ತು ತುಂಬಾ ಗುಂಡು
ನಾನಾಗುವ ಮೊದಲು ಅವನಿಗೆ ಬಂಧು

ಅರ್ಧ ಹೆಂಡತಿ

ಯಾರಪ್ಪ ಈ ಮಾರಾಯ?? ಹೀಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾನೆ
ವಿಚಾರ ವಿನಿಮಯದ ನಂತರ ನನ್ನ ಮುಂದೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ
ಮನೆ ಮಂದಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳದ ನಾನು
ಪುರಾಣವ ತೆಗೆದೇ, ಆಗಲೇ ತಿಳಿದದ್ದು ಈ ಅರ್ಧ ಹೆಂಡತಿಯ ಬಗ್ಗೆ!!!

ಈ ದೊಡ್ಡ ಬಂಗಲೆಯ ಒಳಗೆ ಆಂಗ್ಲ ಪದಗಳ ಕಾರುಬಾರು
ಸಣ್ಣ ಸಂಕಟದ ಅಲೆಯ ಮುಂದೆ ಬರಿ ಇತ್ತು ಅದರ ರಂಗು ಜೋರು
ಆದರೆ ಕನ್ನಡದ ಕಂಪು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಅಳಿಯದೆ ಮಾತುಗಳು ಅಲ್ಲಿ ಬರ್ಜರಿ ಸಾಗಿದೆ
ಮನಸು ಬಿಚ್ಚಿ ಭಾವನೆಗಳು ಗರಿಗೆದರಿದೆ!

ಪದಗಳ ಮದ್ಯೆ ತಿಳಿಯಿತು "ಗೋವಾ" ದ ವಿಷಯ
ಅಲ್ಲಿತ್ತು ಮದುವೆಯ ಸಂಭ್ರಮದ ಮಾಯಾ
ಹತ್ತಿರ ಬಂಧುಗಳ ನಡುವೆ ಮಧುವಣಗಿತ್ತಿ
ಹರುಷವು ತುಂಬಿತ್ತು ಅವಳ್ಳನ್ನು ಸುತ್ತಿ ಸುತ್ತಿ

ಈ ಚರ್ಚೆಯೆಲ್ಲಾ ಆಕೆಯ ಮೇಲೆ
ಅವಳೇ ಈ ಅರ್ಧ ಹೆಂಡತಿ ಎಂಬಾ ಬಾಲೆ!!
ಯಾರೋ ಏನೋ ತಿಳಿಯದ ನಾನು, ಆ ಪದಕ್ಕೆ ಮನಸೋತೆ
ಕವನವ ಬರೆವ ಆಸೆ ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸಿದೆ!!

ಪದಗಳ ಹೆಕ್ಕಿ ಬರೆಯಲಾದೆ, ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಪದಗಳ ಹೊಂದಿಸಿದೆ
ಕವಿತೆಯ ಓದಿ ಮನನೊಂದಬೇಡಿ, ಪದಗಳನು ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿದೆ


"साली आधी घर वाली "

ಬಂಧನ

ಎಲ್ಲೋ ಅಳಿದುಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರೀತಿಯ ಭರವಸೆಯ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಸಿದೆ
ಬಾಡಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಬಳ್ಳಿಗೆ ನೀರಿನ ಆಸರೆಯಾದೆ!
ಸಂತಸವ ಹರಡುವ ಭಾವನೆಯ ತಂದೆ
ನನ್ನ ಪುನಃ ಜೀವಂತವಾಗಿಸಿದೆ!

ಹೇಗೋ ಏನೋ ತಿಳಿಯದೆ ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆ ಅತಿರೇಕವಾಯ್ತು
ಬಣ್ಣದ ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಹಾರುವ ನನಗೆ ರೆಕ್ಕೆಯ ಕಳೆದುಕೊಂಡತಾಯ್ತು
ಸದಾ ನಾನು ನಿನ್ನ ನೋವಿಗೆ ಕಾರಣವೇನೋ ಅನಿಸುವಂತಾಯ್ತು
ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನ ಜೀವಂತಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ದುಃಖವೆನಿಸಿತು!!

ಸಂತಸದ ಕಡಲಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ ನಮಗೆ ಈ ನೋವೇಕೆ?
ನಮ್ಮ ಮಧ್ಯ ಕ್ಷಮೆಯ ಬಂಧನವೇಕೆ?
ನಾವೇನು ಸಮಾಜದ ಕಟ್ಟುಪಾಡುಗಳಿಗೆ ಹೊರತಲ್ಲ
ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳದ ಮನಸ್ತಿತಿ ಏಕೆ?

ಕೋಪದ ನುಡಿಗಳ ಕೋಡಿ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಬಂದಿತೆ?
ಜೀವನವ ಮರೆವಷ್ಟು ದೂರ ನಿಂತೇ ಹೇಗೆ?
ನನ್ನ ಉಪಸ್ತಿತಿ ನಿಂಗೆ ಅನವಶ್ಯಕ ಅನಿಸಿತೆ?
ನನ್ನ ಮಾತುಗಳು ನಿನಗೆ ಮುಳುವಾಯ್ತೆ?

ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಬೇಡ
ನಿನ್ನನು ಅರಿಯುವ ಸ್ವತಂತ್ರ ನೀಡು ನನಗೆ
ನಿನ್ನ ಮನದ ಮೂಲೆಯ ಆಳುವ ಯೋಗ ನನ್ನದಾಗಲಿ ನಿನ್ನ ಮನೆಯನಲ್ಲ!
ನಿನ್ನ ಮನೆಯ ಸಂತಸದ ತೋರಣ ನಾನಾಗುವ ಭಾಗ್ಯ ನನಗೆ ಸಿಗಲಿ!

ಪ್ರತಿ ಮಾತಿನಲ್ಲೂ ಸೋಲಿನ ಅನುಭವ ಬೇಡ
ನಿನ್ನ ಜಯದ ಮಾಲೆಗೆ ನಾನು ಹೂವಾದರೆ ಸಾಕು
ನಿನ್ನ ಎಲ್ಲ ಆಸೆಗಳ ನನ್ನ ಕನಸಿನಂತೆ ಸಿಂಗರಿಸುವೆ
ಬದಕನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನೋಡುವ ಔದಾರ್ಯ ತೋರು ಎನಗೆ

ಈ ಕವನವ ನನ್ನ ಭಾವನೆಗಳಿಂದ ಅಲಂಕರಿಸಿರುವೆ
ಅದಕ್ಕೆ ಅಹಂಕಾರದ ಹೆಸರು ಬೇಡ
ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೀನು ಕೊಂಚ ನಂಬಿಕೆಯ ಇಡು
ನಿನ್ನ ನಂಬಿಕೆಯ ಎಂದೂ ತಪ್ಪು ಮಾಡೆನು!